Net na de oorlog hadden enkele leerlingen van een school in Kortenhoef hun verhalen uit de oorlogstijd opgeschreven, het is een zeer interessant tijdsdocument over bekende gebeurtenissen door de ogen van kinderen. In het schriftje worden gebeurtenissen zoals een razzia, de bevrijding en diverse bombardementen beschreven.
''Vredesavond 4 mei 1945
Het was half negen en ik moest naar bed. Ik sliep boven want op mijn kamertje lag allemaal rommel. Maar ineens werd ik wakker ik hoorde buiten mensen praten en lachen. Ineens riep een stem het is vrede, vrede dacht ik. Ik schoot mijn bed uit. En tegelijkertijd werd er toen ik net de kamer in kwam op de ramen geklopt, het was Doppenberg. Hij riep: Het is vrede. Mijn moeder lag al op bed. 't was ongeveer half negen. Ik ging eerst mijn jas aantrekken. En ik liep gauw naar buiten. Daar zag ik Inie lopen. Eerst gingen we naar de klok (hij kon ineens weer luiden) om hem te gaan luiden. En daarna gingen we een soort optocht houden met pannedekoek, ik liep ineens gearmd met de vrouw die ik wel eens uitgescholden had voor Bolle Bet en toen had ze me gedreigd als ze me eens in d'r handen zou krijgen zou ik een pak slaag krijgen. Ik schok natuurlijk erg. Ze kwam pas uit haar bed dat kon je zo wel zien. Toen gingen wij naar de brug. Daar waren nog moffen op. En ik was bang dat ze zouden schieten op ons maar Inie zei dat ze anders op hun kop zouden krijgen. En de jongen die eigenlijk alles leidde zong dat ze de brug nooit meer zouden krijgen. Daarna gingen we terug en maakten een groot vuur waar we allemaal om gingen dansen. Iedereen schreeuwde de voering uit zijn keel en vooral Ineke. Maar steeds bleef de klok luiden wel tot twaalf uur toe. Om kwart voor twaalf moest ik weer naar binnen. Maar mijn moeder en vader waren weg naar mevrouw Hamers. En daar maakte ik grondig gebruik van, om op de weg te gaan kijken. Maar ik ging niet te ver de kant van het vuur op want daar was mijn zusje aan het rond springen. Toen ging ik weer naar bed en sliep in.
Marian Polderdijk 8e klas 12 jaar. Kortenhoef 103 19-10-1945''
''Vredesavond 4 mei 1945
't Was vrijdagavond. Het was mooi zacht weer, en we hadden de hele dag nog geen vliegtuig gehoord, wat wel een wonder was. We hadden gegeten en om 8 uur moest ik naar bed. Ik ging naar boven en even daarna lag ik erin. Toen opeens werd ik wakker geroepen door mijn moeder die onder aan de trap stond en zei: ''De oorlog is over, er is vrede!'' Nu daar moest ik het mijne van hebben en ik stormde naar beneden. Maar...... nog in mijn pyama. Toen zei moeder: ''Ga je maar gauw aankleden want zo kan je de weg niet op''. Nee, dat begreep ik wel en daarom ging ik maar weer naar boven en schoot vlug wat kleren aan. Toen maakte ik mijn broer wakker want die snurkte overal doorheen, en ging naar beneden. Ik ging meteen de weg op en daar was het een drukte van belang, al was het laat. Daar zag ik Marian lopen, en wij krasten overal doorheen.
We gingen eerst naar de kerk waar de ondergedoken klok al luidde. We hielpen direct mee, maar hielden het niet lang vol. Opeens een gezang en daar kwam een optocht aan met mensen uit het hele dorp. Natuurlijk gingen wij daar ook bij lopen en al helemaal vooraan. We gingen naar de brug toe waar de moffen nog wacht hielden. We begonnen vlak bij ze het ''Wilhelmus'' te zingen. Mariam was natuurlijk weer bang dat ze zouden schieten. Ofschoon ik haar troostte ging ze toch maar helemaal achteraan lopen. Toen kwam er een jongen aan met een hand harmonica. We gingen bij de burgemeester de werf op en zongen daar. Toen gingen we weer naar de kerk, waar de klok nog steeds luidde. Bij het gemeente huis gingen we een vreugdevuur maken stoken. Met veel balen stroo werd het een reuze vuur. Marian was al naar huis, maar ik ging pas om 12 uur want om het vuur was het zo leuk dat ik niet naar huis ging. De volgende morgen zagen wij pas goed hoe het asfalt kapot gegaan was van het vuur. Zo eindigde de gezellige avond.
Ineke de Kloet, 8e klas 13 jaar. Kortenhoef 111 19-10-1945''
''De bevrijding
Het was 5 mei toen we s'avonds naar bed gingen. Maar al gauw waren we er weer uit. Want we hoorden allemaal mensen op de weg lopen en het was overal zo druk dat we dachten, dat er iets aan de hand was. Maar al gauw hoorden we, dat de bevrijding was afgekomen, door de radio En even naderend hoorden we de klok luiden en alle mensen stonden buiten en er werd vredesvuur gemaakt en er werd om heen gedanst. En de vlag van het gemeentehuis wapperde boven het vuur en alle mensen waren vrolijk en opgeruimd. Maar wij waren weer gauw naar bed. De volgende dag wapperden overal de vlaggen. Maar die dag was er niets te beleven. Maar de volgende dag werden de NSB'ers opgehaald. Op het koninginnenfeest was er wel iets te beleven. Ook alle vlaggen wapperden weer. Er was weer feestvreugde. En alle mensen waren blij, dat nu de hongersnood over was. De vliegmachines konden nu voedsel brengen.
Rika Hagen 6de klas 12 jaar Kortenhoef 155.13-11-1945''
Reactie plaatsen
Reacties