Gijsbertus van Strijland

Portret Gijsbertus van Strijland, fotoalbum G.J. Dieperink. Collectie SAGV.

Privéleven

Gijs van Strijland werd op 27 december 1905 geboren in Nijkerk. Omstreeks 1932 verhuisde hij naar Hilversum. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij portier bij het Gewestelijk Arbeidsbureau (GAB). Hij trouwde met Hendrika van Ravenszwaaij en met haar had hij een dochter, Hendrika Gijsbertha Maria van Strijland (geboren in 1937). In 1944 kregen ze nog een zoon, Gijsbertus Johannes.

Verzetsactiviteiten

Tijdens de oorlog werd Gijs lid van de Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers (LO). Ook was hij betrokken bij de verzetsactiviteiten op het GAB. Naast het ontvreemden van stempels en het vervalsen van handtekeningen, verwisselde hij goede Ausweise voor vervalste. Zo liepen NSB’ers met vervalste Ausweise over straat, en hadden onderduikers de geldige exemplaren. Na de Oktoberrazzia van 1944 deelde hij ook vervalste vrijstellingen uit. Tegen het eind van de oorlog kwam de Sicherheitsdienst (SD) erachter dat Gijs bij het verzet zat, maar het lukte hen niet om hem op te pakken.

Ongeluk

Het verzet had ook een gewapende afdeling. Zij verkregen de wapens via Britse droppingscontainers uitgegooid door vliegtuigen, of ze stalen wapens van Duitse militairen. Ook de groep van Gijs had een aantal wapens, waaronder enkele Stenguns. Bij een vroeg model van de Stengun ontbrak de veiligheidspal. Hierdoor kon het voorkomen dat het wapen afging zonder dat dat de bedoeling was. Helaas gebeurde dit ook op 5 mei 1945 bij een vriend van Gijs van Strijland. De vriend zette de Stengun op de grond, waardoor alle kogels er door de klap in één keer uitschoten. Een aantal kogels heeft Gijs van Strijland geraakt. Hij overleed op 5 mei 1945.

Begrafenis

Na een rouwstoet door een deel van Hilversum, werd Gijsbertus van Strijland op 9 mei 1945 met militaire eer begraven door zijn mede verzetsstrijders op de Noorderbegraafplaats te Hilversum. Inmiddels is hij herbegraven op de erebegraafplaats te Loenen.

Onze Gijs is opgeroepen

Eindelijk kwam de blijde mare,
Dat ons land weer zou zijn vrij.
Overal zag men groote scharen,
Allen waren jub'lend blij.

Alle strijdkrachten moesten komen
Om te helpen het Vaderland.
Ja, nu konden zij eens toonen
Hoe lief hen was het dierbaar pand.

En ook Gijs kwam, sterk en krachtig,
Moest ook helpen in den strijd.
O, wat leek het alles prachtig
Nu het menschdom niet meer lijdt.

Trouwe makker, wat keek je oolijk,
Je oogen waren een en al gloed.
Fier en sterk en altijd vroolijk
Stond je daar vol goeden moed.

Toen opeens..... het was gebeurd,
Zoo maar in een oogenblik.
Jij werd van ons afgescheurd.
En ‘t is God, die ‘t zoo beschikt.

Moeilijk is dit te doorgronden,
Dat je daar nu zoo stil ligt.
Ja, het slaat een diepe wonde
En je deed je dure plicht.

Opgeroepen, GIJSBERT STRIJLAND,
Door een Hooger Commandant.
Maar toch zal er altijd blijven
Tot over ‘t graf een trouwe band.

Straks zullen wij je rustig dragen
Naar je laatste rustplaats toe.
En wij willen niets meer vragen.
‘t Is wijs en heilig, wat Hij doe.